- احداث و ایجاد پیادهراه های فرهنگی و گردشگری و محورهای سبز در سطوح میانی بافتها و محلات شهر و در اطراف کاربریهای جاذب جمعیت.
- تقدم پیادهروی و دوچرخهسواری جهت سفرهای کوتاه شهری (در مقیاس درون منطقه یا شهر). با کفسازی منظم و مبلمان شهری.
- نیازسنجی و مناسبسازی معابر برای عبور و مرور معلولین و امکان استفاده معلولین و افراد کم توان جسمی- حرکتی در تمامی مناطق شهری توسط شهرداری.
- استفاده از خدمات مشاورهای و نظرات شهروندان در زمینه و پیادهسازی برنامه ریزی و تصمیم گیری جهت برآورد نیازها.
- بالابردن دامنه فعالیت و تعریف عملکردهای اجرایی و برنامه های دستگاه های خدماترسان و بهسازی شبکه های زیرساختی موجود با مشارکت مردم و فعالیت بخش خصوصی.
- تقاطعهای همسطح و غیرهمسطح، موجب تسهیل سفرهای درون شهری (مناطق پیرامونی- هسته مرکزی) در محورهای بزرگراهی به منظور جلوگیری از چند قطعه شدن توسط بزرگراهها و کاهش اثرات ترافیکی عبوری خواهد شد.
- استفاده از سیستمهای هوشمند کنترل ترافیک SCAT در تمامی نقاط علیرغم پتانسیل موجود.
- ایجاد دسترسی مطلوب برای ایستگاه های شلوغ.
- ایجاد تسهیلات رفاهی، سیستم تهویه و گرمایش و سرمایش در همه اتوبوسها.
- ساماندهی پایانه های مبدأ و مقصد و ایستگاههای اتوبوس شهری و تاکسی رانی.
- مدیریت واحد شهری.
- ایجاد هماهنگی بین دستگاه های ذیربط مرتبط با سیستمهای حمل و نقل شهری.
- احیاء و تقویت عناصر سیمای شهری (شبکه ارتباطی) با تقویت ارتباط کالبدی ، بصری آنها با یکدیگر.
- تجهیز محلات قدیمی مرکز شهر و پیوند یکپارچه آنها با بهره گرفتن از الگوی کالبدی اصلی شهر و ایجاد محورهای فرعی شهری.
- تنظیم آمد و رفت سواره در درون بافت مرکزی از طریق احداث گذرها و یا احداث مسیرهای جدید.
- ایجاد توقفگاههای متعدد و پراکنده در پیرامون و درون بافت مرکزی.
- هدایت مسیرهای عبوری به دسترسیهای پیرامونی.
- اتصال شبکه ارتباطی بهینه بین بافت قدیم و جدید شهری با محورهای خطی.
تهدیدهاT
۱T: کندی ترافیک عبوری به دلیل نبود بزرگراه شهری.
۲T: توسعه انعطافناپذیر شبکه های حمل و نقل بدون در نظرگرفتن اهداف حمل و نقل در سطوح ملی– منطقهای، ضعف مدیریتی بر پروژه ها و تأسیسات زیرساختی حمل و نقل، و نیز در اولویت قرار ندادن و اتمام به موقع پروژه ها ، کمبود منابع مالی و عدم هماهنگی میان ارکان سیاستگذار و تصمیمگیرنده در زمینه حمل و نقل شهری.
۳T: کاهش امنیت درون پایانهها و ایستگاهها به لحاظ نبود دوربینهای نظارت تصویری (مداربسته).
۴ T: عدم وجود نورپردازی مناسب در طول شب در اکثر معابر و شبکه ارتباطی.
۵T: عدم قرارگیری نامناسب و مجهزنبودن پلهای هوایی به سیستم برقی، غیرقابل استفاده بودن پلها در سطح شهر توسط شهروندان، کاهش ایمنی عابرپیاده به دلیل اختلاط با وسایل نقلیه.
۶T: عدم اجرا و پیادهسازی مدیریت سیستمهای ناوگان (در حال حاضر به صورت سنتی عمل می شود)، وجود تجارب ناموفق و نیروهای غیرمتخصص و بیتجربه در سازمانهای مرتبط با حمل و نقل شهری.
۷T: کمبود پارکینگ عمومی (طبقاتی) خصوصاً در مرکز شهر، مراگز اداری، تجاری و غیره.
۸ T: کاهش عرض و نامناسب بودن معبر در مسیر عابرپیاده و محورهای شهری و نیز وجود شبکه های غیرمنظم با شیب تند در برخی از نقاط شهر.
۹T: محصور بودن شهر از طریق ارتفاعات در شمال و جنوب جهت رشد و توسعه کالبدی، همچنین چندپاره بودن شهر (۵پاره).
۱۰T: سوخت غیرسازگار با محیطزیست در وسایل نقلیه خصوصی و عمومی.
استراتژی حداقل- حداکثر mM استراتژی بازنگری ST
- تأمین روشنایی معابر.
- ایجاد رویکرد سیستم جدید مدیریتی حرفهای و تخصصی و بهره بردن از پرسنل متخصص.
- تجهیز ناوگان حمل و نقل شهری جهت نظارت، تقویت، کنترل و همچنین افزایش ضریب ایمنی از طریق نصب و راهندازی سیستمهای تصویری خودکار (دوربین مدار بسته) شناسایی بحران در ایستگاهها و پایانه های شهری و اتوبوسها و اعلان آن به مسافرین.
- مکانیابی صحیح و مجهز نمودن پلهای هوایی به سیستم برقی جهت افزایش ایمنی و آسایش و راحتی عابران پیاده.
- اجرا و پیادهسازی مدیریت ناوگان جهت ایجاد ارتقاء در تصمیمات و برنامه ریزی.
- احداث پارکینگ مقابل ساختمانهای عمومی به وسیله عقبنشینی از معبر اصلی.
- استفاده از فضاهای متروک و مخروبه شهری به عنوان پارکینگ عمومی در مرکز فعالیتهای تجاری- اداری و کاربری های پرتراکم.
- افزایش دسترسی شبکه با تعریض برخی از محورها و معابر شبکه ارتباطی.
- ایجاد معابر جدید موجب کاهش بارترافیکی عبوری، ترافیک تقاطعهای محور و همچنین کاهش طول و زمان بسیاری از سفرها از مقصد نواحی محدوده خواهد شد. نواحی محدوده خواهد شد. نواحی محدوده خواهد شد.
استراتژی حداقل- حداقل mm استراتژی تدافعی WT
- استفاده از سوخت سازگار با محیطزیست در وسایل نقلیه خصوصی و عمومی به منظور کاهش آلودگیهای زیستمحیطی مطابق با استانداردهای جهانی.
- ایجاد بسترسازی مناسب جهت نوسازی ناوگان فرسوده.
- ایجاد ساختار مدیریتی و زمانبندی جدید و مناسب بخصوص در ساعات پیک مسافر با افزایش تعداد اتوبوسها.
- تعریض معابر شهری حتی موجب عبور و حضور به موقع خودروهای امدادی خواهد شد.
- تأکید بر زیرسازی و پوشش معابر با مصالح مناسب توسط شهرداریها.
- اصلاح سلسله مراتب شبکه معابر و اتصال آن به بزرگراه.
- بالا بردن میزان دسترسی درون شهر قدیم و توسعه شبکه ارتباطی موجود.