1. 1. مدل واسطه اطلاعاتی

نمونه‌ای یافت نشد

1. 1. مدل واسطه اعتباری

نمونه‌ای یافت نشد

1. 1. سیستم‌های همکاری غیر یکپارچه با سیستم‌های داخلی

نمونه‌ای یافت نشد

1. 1. مدل بازار الکترونیکی یکپارچه گردشگری

نمونه‌ای یافت نشد

1. 1. سکوهای همکاری

سپهر سیستم

۳-۵- نتیجه‌گیری
صاحب‌نظران حوزه مدل‌های کسب‌و‌کار الکترونیکی تاکنون مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی را با رویکردهای متفاوتی هم‌چون تعریف، طبقه‌بندی، برشمردن اجزا، الگوی تصویری، مدل‌سازی جزءشناسانه، روش‌های تغییر و سنجه‌های ارزیابی مورد مطالعه و تشریح قرار داده‌اند. همان‌گونه که در پیشینه تحقیق اشاره شد، مطالعات موجود در زمینه مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی در صنعت گردشگری، اغلب به معرفی مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی در صنعت گردشگری بسنده کرده و هیچ‌یک رویکردی جزءشناسانه را در بررسی‌های خود دنبال نکرده‌اند. پژوهش حاضر، با ارائه هستی‌شناسی مدل‌ کسب‌وکار الکترونیکی صنعت گردشگری، گامی فراتر از مطالعات موجود در زمینه کسب‌وکارهای الکترونیکی گردشگری نهاده و تلاش کرده است تا مرزهای مطالعات حوزه کسب‌وکار الکترونیکی گردشگری را توسعه دهد.
هم‌چنین، این پژوهش با شناسایی فرصت‌ها و موانع توسعه کسب‌وکارهای الکترونیکی گردشگری ایران، بر آن بوده تا راهنمایی برای کسانی باشد که تمایل به راه‌اندازی یک کسب‌وکار الکترونیکی گردشگری دارند.

طبق نتایج به‌دست آمده از مطالعه حاضر، عامل اعتماد مهم‌ترین مانع تحقق مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی گردشگری در سطوح عرضه، بازار، فعالیت، منابع و تأمین‌کنندگان به‌شمار می‌رود. پس از عامل اعتماد، عوامل فنی و قانونی مهم‌ترین موانع تحقق پذیری مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی گردشگری سطح منابع و تأمین‌کنندگان شناسایی شده است. این موضوع، لزوم توجه به این عوامل را در پیاده‌سازی مدل کسب‌وکار الکترونیکی گردشگری نشان داده و ارائه راه‌کارهای رفع آن‌ها را طلب می‌کند. هم‌چنین، کلیه گونه‌های مدل‌کسب‌وکار الکترونیکی تحقق ناپذیر شناسایی شده در ایران، مدل‌هایی معرفی شده‌‌اند که در سطح منابع و تأمین‌کنندگان قرار دارند. با توجه به اهمیت روز افزون همکاری و مبادلات بین بنگاه‌های گردشگری، توجه به ایجاد بسترهای لازم برای امکان پذیر کردن اتخاذ این مدل‌ها توسط کسب‌وکارهای گردشگری می‌بایت از اولویت‌های متولیان تجارت الکترونیکی گردشگری در ایران قرار گیرد. تعدد نمونه‌‌های موجود برای مدل‌های سطح عرضه و بازار محصول نسبت به نمونه‌ مدل‌های سطح منابع و تأمین‌کنندگان تأییدی بر این موضوع می‌باشد.
۴-۵- محدودیت‌ها
با وجود تمامی تلاش‌هایی که به منظور پوشش هرچه بیشتر اجزا و فرایندهای صنعت گردشگری در توسعه هستی‌شناسی مدل کسب‌وکار الکترونیکی در صنعت گردشگری انجام شد، این مطالعه نیز همچون مطالعات دیگر، از محدودیت‌هایی رنج می‌برد. نخستین محدودیت در این زمینه به ادبیات این حوزه مرتبط می‌شود. اگرچه صاحب‌نظران گوناگونی تاکنون به موضوع مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی گردشگری پرداخته‌اند؛ اما، اکثر آنان کارکرد کلی مدل‌های موجود را مورد بحث قرار داده و کمتر به ارائه مدلی برای پوشش تمامی اجزا و ملاحظات مورد نیاز صنعت گردشگری پرداخته‌اند. با توجه به اینکه، این تحقیق، در پاسخ به سوال اول خود، متکی بر شواهد عینی موجود در ادبیات بوده؛ بنابراین، در شکل‌گیری مدل، قضاوت شخصی محقق دخیل بوده است. به‌علاوه، به دلیل ماهیت چندبخشی صنعت گردشگری و تعدد بنگاه‌‌هایی که به صورت مستقیم و غیر مستقیم با صنعت گردشگری در ارتباط هستند، مدل هستی‌شناسی این پژوهش بر واسطه‌های سفر به‌عنوان ارائه‌دهندگان بسته‌های محصول سفر تمرکز کرده و به مدل کسب‌وکار سایر بنگاه‌های فعال در گردشگری (واحدهای اقامتی، شرکت‌های حمل و نقل و. . . ) نپرداخته است.
۵-۵- پیشنهادات
۱-۵-۵- پیشنهادات برخواسته از تحقیق

• با توجه به نقش عمده عامل اعتماد در موفقیت مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی سطح عرضه و بازار محصول و منابع و تأمین‌کنندگان، توصیه می‌شود کسب‌وکارهای الکترونیکی گردشگری، در اتخاذ استراتژی‌های تقویت‌کننده این عامل اهتمام ویژه نشان دهند. هم‌چنین، تقویت عوامل فنی مرتبط با مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی پشتیبانی‌کننده سطح فعالیت‌ها و منابع بنگاه، می‌بایست جهت توسعه مدل‌های این سطح مورد توجه بنگاه‌های ارائه دهنده خدمات فنی تجارت الکترونیکی قرار بگیرد.

• اغلب مدل‌های تحقق ناپذیر شناسایی شده در ایران، مدل‌هایی هستند که در سطح منابع و تأمین‌کنندگان قرار دارند. با توجه به نقش عمده مدل‌های این سطح در هماهنگی و یکپارچه‌سازی زنجیره ارزش صنعت گردشگری، رفع موانع شناسایی شده در تحقق‌پذیری این مدل‌ها، کمک شایانی به ارائه ارزش به گردشگران نماید.

• از آنجا که از میان شانزده مدل تحقق‌پذیر شناسایی شده در ایران، تنها هشت مورد دارای نمونه‌های در حال اجرا در ایران هستند، هشت مدل فاقد نمونه، حکایت از وجود فرصت‌های بالقوه کسب‌وکار الکترونیکی گردشگری در ایران دارند که علاقه‌مندان این حوزه می‌توانند به راه‌اندازی کسب‌وکار‌های الکترونیکی گردشگری در قالب آن‌ها بپردازند.

فزونی تعداد نمونه‌‌های موجود برای مدل‌های سطح عرضه و بازار محصول نسبت به مدل‌های سطح منابع و تأمین‌کنندگان نشان از آن دارد که این مدل‌ها در صنعت گردشگری ایران بیشتر شناخته شده‌ و مورد استفاده هستند. بنابراین، نیاز جدی به پرکردن نیازهای سطح منابع و تأمین‌کنندگان احساس شده و به علاقه‌‌مندان کسب‌وکار الکترونیکی گردشگری توصیه می‌شود تا بیشتر به استفاده از این مدل‌ها بپردازند.