۵ ـ در موارد مشمول مواد ۵۱ و ۵۲ و ۵۳ تفکیک مقررات‌معاهده مجاز نیست‌.

 

ماده ۴۵ از دست دادن حق استناد به مبنای بی اعتباری‌ ، فسخ‌ ، یا خروج از یک معاهده یا تعلیق اجرای آن‌

 

یک کشور نمی‌تواند بر مبنایی برای بی اعتباری‌ ، فسخ‌ ، یاخروج از یک معاهده یا تعلیق اجرای آن‌ ، به موجب مواد۴۶ تا ۵۰ یا مواد ۶۰ و ۶۲ استناد نماید مگرپس‌از واقعیات‌

 

الف ـ صریحا قبول کرده‌باشد که‌ ، حسب‌موردمعاهده معتبریا لازم الاجرا بوده و اجرای آن می‌تواند ادامه یابد یا ،

 

ب ـ به دلیل نحوه رفتارش باید آن کشور را ، حسب مورد ، موافق با اعتبار ادامه نفوذیااجرای‌معاهده محسوب داشت‌.

 

 

 

فصل دوم‌ بی اعتباری معاهدات‌

 

ماده ۴۶ مقررات حقوق داخلی در خصوص صلاحیت انعقاد معاهدات‌

 

1. 1. . دکتر محمدرضا ضیائی بیگدلی ، حقوق معاهدات بین‌المللی ، انتشارات گنج دانش ، چاپ چهارم ، تهران ، ۱۳۸۸٫ ↑

 

1. 1. – یان براونلی ، «نظری به حقوق معاهدات» ترجمه احمد قطنیه ، مجله حقوقی دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی ، شماره ۵ ، تهران ، بهار ۱۳۶۵ ، ص ۱۸۵٫ ↑

 

1. 1. – Genocide ↑

 

1. 1. – رضا موسی زاده ، حقوق معاهدات بین‌المللی، انتشارات میزان ، چاپ چهارم ، تهران ، ۱۳۸۹ صص ۱۰۵- ۱۰۴٫ ↑

 

1. 1. -Reservation to the convenition and punishment of the crime of Genocide summaries of Judgments . ICJ Advisory opinion , 1951, p,18 ↑

 

1. 1. – Ibid,p.19. ↑

 

1. 1. – محمد رضا ضیائی بیگدلی و دیگران ، آرای و نظریات دیوان بین‌المللی دادگستری ، جلد اول ، انتشارات دانشگاه علامه طباطبائی ، چاپ اول ، تهران، ۱۳۷۸ ، صص ۵۱- ۵۰ ↑

 

1. 1. – Reservation to the convention on the prevention and punishment of the crime of Genocide summaries of Judgments . ICJ Advisory opinion, 1951,p.18. ↑

 

1. 1. – Ibid.p.19. ↑

 

1. 1. -Ibid.p.18 ↑

 

1. 1. – Ibid.p.19 ↑

 

1. 1. – هدایت الله فلسفی ، حقوق بین‌الملل معاهدات، انتشارات فرهنگ نشر نو ، چاپ دوم ، تهران ۱۳۹۱ ، ص۳۰۳ . ↑

 

1. 1. – همان صص ۳۰۵ و ۳۰۶ ↑

 

1. 1. – همان ص ۳۰۶ ↑

 

1. 1. – همان صص ۳۰۵ و ۳۰۶ ↑

 

1. 1. – رضا موسی زاده – حقوق معاهدات بین‌المللی ، انتشارات میزان ، چاپ چهارم ، تهران ، ۱۳۸۹ ، صص۱۲۷و ۱۲۸ ↑

 

1. 1. – رضا موسی زاده ، پیشین ، ص ۱۳۰ ↑

 

1. 1. – رضا موسی زاده ، پیشین ، ص ۱۳۱ ↑

 

1. 1. – امور تحقیق و پژوهش کمیسیون حقوق بشر اسلامی ، « تحلیل حق شرط کشورهای اسلامی برکنوانسیون های بین‌المللی حقوق بشر» کمیسیون حقوق بشر اسلامی ، بهمن ۱۳۸۹٫ ↑

 

1. 1. – سید باقر میرعباسی و رزی میر عباسی ، نظام جهانی ارزیابی و حمایت از حقوق بشر، انتشارات جنگل ، چاپ دوم تهران ، ۱۳۸۸ . صص ۲۹۵ – ۲۹۴٫ ↑

 

1. 1. – مصطفی فضائلی ، «کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان و شروط کلی وارد برآن » مجله حقوقی دفتر خدمات حقوق بین‌المللی، شماره سی وچهارم ، تهران بهار و تابستان ۱۳۸۵ ، ص ۷۱٫ ↑

 

1. 1. – Barcelona Traction Case , Judgment, ICG Report.1970,3. ↑

 

1. 1. – Contineta shelf case, Judgment, ICJ Report, 1985-,29-30. ↑

 

1. 1. – J. L . Brierly, The law of Nation , Oxford University press, Oxford , 1963, P. 4. ↑

 

1. 1. – Case of Military and paramilitary Activities and Against Nicaragua, Judgment, ICJ Report 1986-41. ↑

 

1. 1. – German Interest in polish upper Silesia, PCIJ, Series A, NO . 7, 1926, P.19. ↑

 

1. 1. -Brownlie ↑

 

1. 1. – Green ↑

 

1. 1. – سید باقر میرعباسی ، پیشین ، صص ۲۲۶ ↑

 

1. 1. – D.W . Bowett, op.cit,pp.70-71. ↑

 

1. 1. ۱- عسگری،پوریا ، حق شرط بر معاهدات حقوق بشری ، انتشارات شهر دانش ، چاپ اول ، تهران ، ۱۳۹۰ ، صص ۱۳۹- ۱۳۸٫ ↑

 

1. 1. – سید باقر میرعباسی و رزی میرعباسی ، پیشین ، ص ۲۷۶٫ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۲۷۷ ↑

 

1. 1. – پوریا عسگری ، پیشین ، ص ۷۷ ↑

 

1. 1. – UNDOC- A/CN.4/558,para.129. ↑

 

1. 1. – ناصر قربان نیا ، « ماهیت عام تعهد به رعایت حقوق بشر و مسئله شرط » ، مجله حقوق اسلامی، شماره بیست و یکم ، تابستان ۱۳۸۸ ، صص ۷۱ – ۷۰٫ ↑

 

1. 1. UNDOC.CCPRC/21.Rev.1/ADD.6.11 November 1994.para.8. ↑

 

1. 1. R.provost, lnternational human rights and humanitarian law, Cambridge university press, Cambridge, 2002,p.142. ↑

 

1. 1. Tanaka ↑

 

1. 1. مسعود راعی، «الحاق به کنوانسیون از منظر موافقان و مخالفان»، ‌فصل‌نامه شورای فرهنگی و اجتماعی زنان، شماره هشتم، تهران، تابستان ۱۳۸۲، ص۲۶۷٫ ↑

 

1. 1. Mac dougall ↑

 

1. 1. Redos ↑

 

1. 1. محمدرضا دبیری و همکاران، حقوق بشر از دیدگاه مجامع بین‌المللی، انتشارات وزارت امور خارجه، چاپ اول، تهران ۱۳۷۲، ص۱۸۱٫ ↑

 

1. 1. مصطفی فضائلی، پیشین، ص۸۵٫ ↑

 

1. 1. همان، صص ۸۷-۸۵٫ ↑

 

1. 1. سید قاسم زمانی و دیگران، نهادها و سازوکارهای منطقه ای حمایت از حقوق بشر، انتشارات شهر دانش، چاپ اول، ۱۳۸۶، ص۲۸۱٫ ↑

 

1. 1. سید باقر میرعباسی و رزی میرعباسی، پیشین، ص۲۸۴٫ ↑

 

1. 1. Temeltasch. ↑

 

1. 1. Temeltasch v.switzerland, 1982, DR 31.120. ↑

 

1. 1. سید باقر میرعباسی و رزی میرعباسی، پیشین، ص۲۸۵٫ ↑

 

1. 1. Temltasch v.switzerland (1982) DR31.120, at 145, para. 65. ↑

 

1. 1. Ibid,at 144-145, para.63. ↑

 

1. 1. UN Doc. E/CN.4/sub.2/1999/28, para.5. ↑

 

1. 1. Ibid, para.9. ↑

 

1. 1. Ibid, para. 12. ↑

 

1. 1. Ibid, paras, 20-22. ↑

 

1. 1. Ibid, para.25. ↑

 

1. 1. Ibid, para. 26. ↑

 

1. 1. Ibid, para.27 ↑

 

1. 1. Ibid, para.28. ↑

 

1. 1. Ibid, para. 31. ↑

 

1. 1. UN Doc.E/CN. 4/sub. 2/2004/42. para.36. ↑

 

1. 1. Ibid, paras. 69-73. ↑

 

1. 1. UN Doc. A/48/10.para.440. ↑

 

1. 1. UN Doc. A/CN. 4/447/Add. 1, at 14, para177. ↑

 

1. 1. Permissibility ↑

 

1. 1. UN Doc. A/52/10.at 126.para. 5. ↑

 

1. 1. Ibid, at 126-127.para7. ↑

 

1. 1. بنگرید به ماده ۱۱ کنوانسیون وین حقوق معاهدات. ↑

 

1. 1. UN Doc. A/CN. 4/647/Add.1. ↑

 

1. 1. Ibid. para. 70. ↑